තව කොතෙක් කල්?

පසුගිය සතියක යාපනයේ ඉගැන්වීමේ කටයුත්තකට යෑමට ලැබිණ. ඉගැන්වීම් කටයුතු වලට අමතර ව දින හතරක් පුරා යාපනේ සංචාරය කිරීමට ද අමතක නොකෙළෙමි. අපගේ ආයතනයේ යාල්පානම් අධ්‍යයන මණ්ඩපයෙහි සිංහල (ඉංග්‍රිසි සමහර විට) බසින් ඉගැන් වූ පළමු සිංහලයා විමේ භාග්‍යය ලැබ ගත්තේ ය (දෙමළ බසට පෙරළිමට පරිවර්ථකයකු ද මම සමඟ රැගෙන ගියෙමි). එහි ගත කළ කාලයේ, ගමන් ගත් විවිධ ගම්මානවල දී, ‍අහම්බෙන් එක් ගමනක් අතරමග දුටු දසුනක් මේ පබැදුමට පාදක වෙයි:

තැන තැන

සිහළ කොළුවන්

ආයුධ අතැති ව

787 බසයේ යාල්පානම් වෙත

එනෙන විට මාදගල් සිට

තල් රුකක් දුටිමි

නැගී තේජසින්

සිසාරා ගුවනත අතු පතර

ඒ තේජාන්විත ඍජු කදෙහි

මුලීන් තදකොට මිරිකා ගෙන

වැඩෙනා බෝ රැකක්

තල මැඩගෙන

තව කොතෙක් කල් . . .