අසරණ ව උන්නෙමි බලා හිස් අහස දෙස
සපැමිණ ඔබ දුක් වැඩි කරනු මිස
හිඳ සුවදුක් විමසනු
කිසිවක් නූන ලෙස
මා හද වේඳනා වෝ ඉපිලි ඉපිලී
උණු කඳුළු උණයි දෑසට
කෙසේ කියම් ද මම්
ඔබයි මා ප්‍රශ්නය බව. . .
6 years ago
-
අනුර කුමාර දිසානායක විසින් ජනපති වෙත ලියූ ලිපිය - නොවැම්බර් 18 වන දින සවස 5ට ජනාධිපති තුමාගේ ප්රධානත්වයෙන් සර්ව පාර්ෂික රැස්වීමක් පැවත්විණි. මෙහිදී දැනට වත්මනේ පවතින දේශපාලන අර්බුධය විසඳා ගැනීම පිණිස කළ...
ප්‍රශ්නය
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
සමහරු දන්නෙ නැහැ නේ අයියෙ අපේ හිත් ඒ අය ගැන හිතල දුක් වෙනව කියල. ඉතින් වරද ඒ තැනැත්තිගෙ නෙමියි නේ...
ReplyDeleteරවින් අයියා අනෙ මන්දා මගෙන් ලියවෙන්න ඔනා කවියක් මෙක.. ලියන්න ලස්සනයි..මට තියන ලොකුම ප්‍රශ්නෙත් ඔක. මිනිස්සුන්ව සතුටු කරවන්න ගිහින් හදවතට ලොකු වංචාවක් කරන්නත් බැහැ. මටත් තියන ලොකුම ප්‍රශ්නය "ඔබ" කියන කෙනා තමයි. ජිවිතෙ ලැබිම් නොලැබිම් දෙකම පොදුයි. නමුත් හැමදාම පාරගන්න තුවලයක්, නැත්තම් ප්‍රොම්තියස් ගෙ හදවතත් එක්ක ජිවත් වෙද්දිත් අමුතු ම දෙයක් තියනවා වචන වලට ගන්න බැරි...
ReplyDeleteසෑහෙන අසරණ වෙන ප්‍රශ්නයක් තමයි. හිත් වල තියන දේවල් නොදැනීම.
ReplyDeleteලස්සනයි නිර්මාණය.
@ වත්, රවා, රේවන්,
ReplyDeleteඔබ සියලුදෙන සටහන් කළ අදහස් වලට ස්තූති යි! මෙම පබැදුමේ නිධාන කතාව ලබන සතියේ සඳුදා හෝ අඟහරුවාා හෝ පළ කරන්නම්. එවිට ඔබට මුළු සිඳුවීම පිළිබඳ උපේක්ෂාවෙන් කල්පනා බැලිය හැකි ය. එතෙක් වනතුරාවට පිළිතුරු දීම නොකර නිහඬ වන්නම්෴
hmmmmmm uththarayak denna amaru prashnayak.... koma unath ayya nirmanaya godak lassanay.... thiyenne peli kipayak unath e peli kipaya jiwitha gananawaka athdakimak .... aththatama lassanay ayye...subapathum!!!!!!!!
ReplyDelete@ දිනුෂි,
ReplyDeleteස්තූතියි සටහන් කළ වචන ටිකට. අඟහරුවාදට හවසට රසෝඝයට ඇවිත් කවියේ අතීත කතාවත් කියවලා බලන්න...
හැමටම වඩා දන්නා මුත් හද සිතුමන්
ReplyDeleteමොනවට අනගි මේ කව් මුතු එකලු කරන්
මේ රස ගඟුල ගලනා තෙක් හද පතුලෙන්
කොහි තිබුණේද ???? මේ කවි සිතුවිලි සඟවන්